W strefie podmiejskiej znajdują się też zazwyczaj najważnwgsze urządzenia komunalne, jak ujęcie i stacje oczyszczania wody przeznaczonej do miejskiej sieci wodociągowej, z innej strony miasta urządzenia do oczyszczania ścieków, miejsca do usuwania odpadków itp. Strefa podmiejska stanowi również idealne miejsce dla rozmieszczenia niektórych zakładów leczniczych, jak szpitale przeciwgruźlicze, szpitale psychiatryczne, a niekiedy i sanatoria. Najwyższy dopuszczalny odsetek zabudówy terenu miasta wynosi 25—30%’. Granica ta uwarunkowana jest potrzebami natury higienicznej, przede wszystkim koniecznością przeznaczenia odpowiedniego obszaru na parki, zieleńce itp. (45—55%). Ponadto znaczną część obszaru zajmuje sieć ulic i placów (20—25%), która jest bardzo doniosłym elementem każdego miasta i w zasadzie decyduje ó jego rozplanowaniu. Ulice mają dwojakie znaczenie — komunikacyjne i higieniczne. Pierwsze polega na zapewnieniu swobodnego ruchu pieszego i pojazdów w obrębie miasta w warunkach całkowitego bezpieczeństwa. Higieniczne znaczenie polega na przewietrzaniu miasta, nasłonecznieniu budynków i poszczególnych mieszkań, na stwarzaniu odpowiedniego mikroklimatu itp., stąd tak ważna jest właściwa szerokość ulic, decydująca zarazem o urządzeniach i stanie sanitarnym osiedli. Od rodzaju nawierzchni ulic zależy stopień natężenia hałasu.
