W poprzednim rozdziale była mowa o sublimacji agresywnych impulsów w kierunku wartościowym społecznie, a więc o przenoszeniu agresywnych dążeń na pozytywne cele, np. rywalizację sportową. Impuls, którego nie udaje się zrealizować bezpośrednio, jest przenoszony na obiekty zastępcze i tam zaspokajany. Ten rodzaj zaspokojenia jest dopuszczalny, a nawet powszechnie aprobowany jako czynność wartościowa społecznie. Jednostka, która rozładowuje własne tendencje agresywne w rywalizacji sportowej, „czyni coś dla własnego zdrowia i pielęgnuje kontakty społeczne”,
o ile, oczywiście, postępuje zgodnie z zasadami fair play. Jeszcze dwadzieścia lat temu sublimacja popędu seksualnego odgrywała istotną rolę w kształtowaniu dojrzałej osobowości. Nagromadzoną energię popędów należało skierować na czynności pożądane społecznie i ogólnie wartościowe, np. na działalność gospodarczą, religijną, artystyczną czy naukową. Dzięki temu energia impulsów była wydatkowana na cele pożyteczne.
