Negatywne doświadczenia związane z rudowłosymi albo z Murzynami, z urzędnikami czy artystami itp. ulegają generalizacji i są rzutowane na wszystkich przedstawicieli danego typu. Człowiek pogryziony w dzieciństwie przez psa może zacząć bać się tych czworonogów, a z czasem jego lęk przenosi się na wszystkie zwierzęta. Pracownik rzutuje na przełożonego cechy, na przykład, swojego ojca, jeżeli zwierzchnik wykazuje zewnętrzne podobieństwo do ojca. Czuje się uzależniony od zwierzchnika tak samo, jak kiedyś był zależny od własnego ojca, albo z kolei szef wzbudza w nim poczucie bezpieczeństwa, tak jak wzbudzał je ojciec, mimo że de facto nie istnieją żadne obiektywne przyczyny pojawienia się takich uczuć. Projekcja prowadzi do zafałszowywania rzeczywistości, a człowiek rzutujący na otoczenie postrzega realia w fałszywym zwierciadle swego subiektywizmu. Każdy człowiek, zarówno zdrowy, jak i niezdrowy psychicznie, ulega tego rodzaju złudzeniom. Nastroje, jakim ulegamy, również są projektowane na innych. Osoba bojaźliwa nieustannie węszy czyhające na nią zewsząd niebezpieczeństwa i drży przy każdym głośniejszym dźwięku. Człowiek o skłonności do depresji odbiera świat jako ocean „szarzyzny”, a zakochany widzi wszystko przez różowe okulary.
