Zapobiegawcze ukierunkowanie leczenia jest realizowane praktycznie m.in. przez: organizowanie masowych badań przeglądowych ludności, np. w celu wykrycia stanów przedrakowych lub wczesnych zmian nowotworowych, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy itp.;
przeprowadzanie katastralnych (spisowych, środowiskowych) badań rentgenowskich i tuberkulinowych w celu wczesnego wykrywania gruźlicy; , okresowe badania pracowników zatrudnionych w przemyśle lub rolnictwie w celu wykrycia najwcześniejszych objawów zatrucia x bądź choroby zawodowej; – zapobiegawcze stosowanie leków w przypadkach zadziałania czynnika chorobotwórczego na ustrój i dużego prawdopodobieństwa rozwinięcia się choroby (np. środków przeciwmalarycznych, przeciwprątkowych, gamma-globuliny, szczepionki przeciw wściekliźnie u osób pokąsanych, surowicy przeciw tężcowi i innych); stosowanie czynnego poradnictwa (dyspanseryzacji), zwłaszcza w przypadkach chorób o powolnym, a złośliwym przebiegu i w chorobach o dużym znaczeniu społecznym; jak najszersze udostępnianie możliwości diagnostycznych i/ leczniczych (w zakładach otwartej i zamkniętej opieki zdrowotnej lub w domu chorego) dla przypadków indywidualnych; stosowanie zasady rejonizacji opieki profilaktyczno-leczniczej, która ułatwia nadzór środowiskowy nad ludnością, umożliwia planową …
