Jeden może być dominujący w strukturze osobowości. Kontakty między ludźmi przebiegają optymalnie, gdy dane osoby aktywizują ten sam stan ego: dorosły-dorosły. Trudności w komunikacji powstają wówczas, gdy w kontakcie ludzie aktywizują odmienne stany ego, np. osoba A – stan dorosłego ego, a osoba B – ego dziecięce, albo z kolei osoba A – ego rodzicielskie – osoba B – ego dziecięce itp. Stan dorosłego ego jest równoznaczny z posiadaniem dojrzałej osobowości. Większość ludzi wycofuje się na pozycję ego dziecięcego albo rodzicielskiego, broniąc się w ten sposób przed rzeczywistością. Oprócz wyżej wymienionych stanów ego, specyficznych dla danej osoby, istnieje wiele innych ról, odgrywanych przez człowieka, pragnącego ukryć swoją autentyczną osobowość. Rola spełnia funkcję maski, za którą można czuć się bezpiecznie. Do najważniejszych ról-masek należą: rola płciowa, rola zawodowa i rola związana ze statusem społecznym.
