Jaki sens ma formowanie społecznego charakteru i komu jest to potrzebne?

Jaki ma być ten charakter? Zewnętrzne manipulowanie procesem wychowawczym ma na celu „wyprodukowanie” jednostek funkcjonalnych, „zdatnych do życia” (użytecznych i pożytecznych). W praktyce jest to uzależnione między innymi od warstwy społecznej, z jakiej pochodzi jednostka, i funkcjonującego w tej warstwie obrazu człowieka praktycznego. Ów wizerunek jest specyficzny dla danej warstwy społecznej – inaczej jest pojmowana funkcjonalność w warstwie niższej, inaczej w średniej, a inaczej w wyższej. Obraz charakteru i osobowości zależy zatem i od systemu społecznego, i od przynależności do danej warstwy społecznej. Na zewnętrzną manipulację ze strony systemu są podatni członkowie wszystkich warstw społecznych, przede wszystkim zaś warstwa niższa i średnia. Natomiast członkowie warstwy najwyższej mogą sobie pozwolić na bardziej elastyczny wizerunek człowieka i bardziej liberalny styl wychowawczy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *