Mechanizmy obronne nie występują pojedynczo, jak mogłoby się wydawać chociażby z uwagi na fakt, iż każdy z nich był omawiany dotychczas osobno. Mechanizmy te występują zbiorowo i w ścisłym związku, tworząc integralny system obrony psychicznej. Działanie systemu obronnego pokazano wyraźnie na przykładzie jednego przedsiębiorcy, zainteresowanego eksploatacją surowców. Identyfikacja z wymaganiem superego, aby być zaradnym i przedsiębiorczym (na przykład: „pieniądze nie śmierdzą”), odsuwa na dalszy plan zastanawianie się nad skutkami rabunkowej eksploatacji surowców czy tępienia zwierząt. Sama tylko identyfikacja to za mało, aby człowiek mógł całkowicie zlekceważyć konsekwencje swojego postępowania dla następnych pokoleń. Uruchamia on więc dodatkowo mechanizm wypierania pewnych treści, w tym wypadku myśl o skutkach swego postępowania. Zaraz potem następuje projekcja. Jeśli ja nie zrobię interesu, to zrobią go inni, i na pewno przy użyciu dużo bardziej bezwzględnych metod; w dodatku grozi nam, że będziemy od nich zależni; lepiej więc, żebyśmy sami się do tego zabrali, naszymi własnymi metodami.
