Potrzeba zaspokojenia seksualności, ograniczane przez superego (moralność na przykład zabrania natychmiastowego zaspokojenia potrzeby), kuszone zaś przez rzeczywistość, która zarazem je blokuje. W tych trójstronnych rozgrywkach sił wewnętrznych ego walczy o zachowanie harmonii i psychicznej równowagi. Jednostka nie jest w stanie uzyskać pełnego wglądu w ów wewnątrz psychiczny proces, gdyż, zgodnie z wiekopomnym odkryciem Freuda, impulsy ze strony id i superego są częściowo nieświadome, dlatego nierzadko bywa, że człowiek sam nie bardzo wie, dlaczego postępuje właśnie tak, a nie inaczej. Nie oznacza to jednak, że żegluje on po oceanie życia okrętem bez steru, ponieważ funkcję steru spełniają, i to niezwykle przecież skutecznie, zarówno wymagania środowiska, jak i trudne do przeniknięcia wytyczne superego. Jeśli pozycja ego jest słaba na polu walki sił wewnętrznych i podporządkowuje się jednej z dwóch pozostałych instancji (id lub superego), jednostka może być narażona na wystąpienie zaburzeń psychicznych, nerwic i psychoz. Na przykład dominacja id nad ego i słaby potencjał moralny superego odzwierciedlają się w osobowości chwiejnej i pozbawionej hamulców; jednostka o takiej psychice daje swobodny upust zarówno swoim popędom seksualnym, jak i potrzebie agresji (zdaniem Freuda, agresja jest popędem; teza ta jednak została, całkiem zresztą słusznie, zakwestionowana), w rezultacie popada w konflikt z otoczeniem.
